عشق یعنی فوران تا ملکوت
صلح بین لب و فریاد و سکوت
زندگى زیباست
.زشتى‌هاى آن تقصیر ماست
در مسیرش هرچه نازیباست, آن تدبیر ماست!
زندگى آب روانى است روان مى‌گذرد…
آنچه تقدیر من و توست همان مى‌گذرد...
آنچه از زندگی "مورچه ها"می توانیم بیاموزیم:
هرگز ناامید نشویم
محتاط باشیم
با آرزو مانوس شویم
تمام توانمان را برای موفقیت بکار گیریم
قدر نعمت های خدا را بدانیم
صرفه جو باشیم
از کنار هم بودن لذت ببریم
با هم آینده را بسازیم
از تنهایی گریزان باشیم
و
منافع جمع را بر منافع خودمان ترجیح دهیم.
هرگز امید را از کسی نگیرید،
شاید این تنها چیزی باشد که دارد.
عشق
را گدایی نکنید
زیرا هیچگاه
چیز با ارزشی
به گدا داده نمی شود.
دفترچه قسط هایم را ورق می زنم.
تمامی ندارد!
تا آخر عمرم بدهکار رحمتت هستم
موفق کسی است که
با آجرهایی که به طرفش پرتاب می شود،
یک بنای محکم بسازد.
عده زیادی هستند که
منتظر خوشبختی اند.
اما غافل از اینکه
قانون طبیعت برعکسه.
این «خوشبختیه» که منتظر ماست.
زندگی واسه ما آدما مثل دفتر 200 برگه.
اولش خوش خط می نویسیم
و دوست داریم به آخرش برسیم
وسطاش خسته میشیم و بد خط می نویسیم
و هی برگه حروم می کنیم
اما آخرش که رسید
جا کم می یاریم و حسرت می خوریم که
چرا برگه هاشو حروم کردیم.
فرقی نمی کند گودال آب کوچکی باشی یا دریای بیکران،
زلال که باشی،
آسمان در توست.
برای هر کس سه راه وجود دارد :
راه اول، از اندیشه می گذرد، این والاترین راه است.
راه دوم، از تقلید می گذرد، این آسان ترین راه است.
راه سوم، از تجربه می گذرد، این تلخ ترین راه است.