چهره را از عشق خوبان ارغوانی کرده ایم

شوخ چشمی بین که در پیری جوانی کرده ایم

کس زبان چشم خوبان را نمی داند چو ما

روزگاری این غزالان را شبانی کرده ایم

نامرادی های ما "صائب"به عالم روشن است

بر مراد خلق ، دائم زندگانی کرده ایم

صائب تبریزی